Het is één van de beloften van de decentralisaties: meer ruimte voor hulpverleners om maatwerk te bieden. Maar het is nog niet zo gemakkelijk om die belofte waar te maken.
De sociaal teams krijgen de opdracht om te werken volgens het motto: één gezin, één plan, één regisseur, maar hebben niet de bevoegdheid om daar aan te voldoen. Een groot deel van hun werk bestaat eruit individuele casussen op te pakken en andere publieke instellingen zo ver te krijgen dat ze meewerken aan dat ene plan.
Een oplossing
Het maatwerkbudget is een stimulans voor de generalisten van het sociaal team om slimme shortcuts te bedenken die de hulpverlening versnellen en zo dure zorg uitsparen. Het verkleint de kloof tussen de verantwoordelijkheid van een generalist en de bevoegdheid van een generalist. De verhalen over het gebruik van het maatwerk moeten optimaal worden gedeeld, want zo inspireren generalisten elkaar om naar de slimste en goedkoopste oplossing te zoeken.
Het budget is bestemd voor situaties waarin geen voorliggende voorziening zijn. Een voorbeeld van een
andere gemeente is: iemand ontvangt zowel bijstand als schuldhulpverlening. Hij kan aan het werk als lasser maar heeft daarvoor een lasbril nodig. Normaalgesproken zou zijn werkgever die voor hem aanschaffen maar omdat hij in de schuldsanering zit, kan dat niet. Dat zou namelijk optellen bij zijn schuld. De gemeente koopt de bril, meneer kan aan het werk en uit de bijstand.
Pilot
De sociaal teams in Bergen hebben verzocht om een maatwerkbudget. Het college besloot daarop tot een pilot in de laatste drie kwartalen 2016 en het 1e kwartaal 2017 waarin budgetten zijn toegekend aan de sociaal teams. Toekenning maakt deel uit van een arrangement of plan. Binnen het sociaal team is overeenstemming over de uitgave. Het is geen voorziening waar onze inwoners aanspraak op kunnen maken.